Oringer kark.
De grond waarop de oude dorpskerken van Drenthe staan is al lang bewoond geweest. Het ligt voor de hand dat de plaats waarop sinds onheugelijke tijden het voorgeslacht zijn erediensten had gehouden, heilig bleef. Toen de nieuwe godsdienst ‘vaste voet’ had gekregen ging men er toe over om het eerste houten christelijk kerkje te bouwen op oeroude gewijde grond. Op de plaats van de kerk in Odoorn waar zich thans het kerkgebouw bevindt, stond stellig ooit een vóór christelijk heiligdom: een houten kerkje. Dit tot in de 12e eeuw toen de – oorspronkelijke Rooms katholieke – kerk werd gebouwd. Hij was gewijd aan de heilige Margaretha. De eerste stenen kerk van Odoorn stortte in 1634 in vanwege achterstallig onderhoud en is weer opgebouwd. In 1856 is dit kerkje (met uitzondering van de consistorie kamer) afgebroken. Bij de herbouw is in november van dat jaar een bouwvaker verongelukt omdat hij van 40 voet naar beneden viel. De inwijding van de kerk vond plaats op 3 mei 1857. Deze kerk is in 1897 afgebrand en nagenoeg in dezelfde stijl in 1898 weer opgebouwd.
De drie prodagisten noemden in 1842 het kerkje in Odoorn ‘een snoeperig kerkje, met een even snoeperig torentje, tot zekere hoogte van gekapte veldstenen opgetrokken gelijk de consistoriekamer’.
De Vrijzinnige Hervormde Gemeente Odoorn.
Vanwege de reformatie moesten de mensen van de kerk van de één op andere dag een andere godsdienst belijden (Protestantisme). Katholieke kerken werden wit gekalkt en altaren en doopvonten verwijderd (beeldenstorm). Dit gebeurde ook in Odoorn, waar de kerk was gewijd aan de heilige Magaretha ( Sint Margriet ). Het is bekend dat vanaf 1646 de Oringermarkt altijd op Sint Margriet viel. Dit was op 20 juli en de eerste dag van de hondsdagen. Derhalve viel het eens in de zoveel jaren op zondag. In 1657 is daarom het verzoek ingediend voor het verplaatsen van deze markt zodat die niet meer op de zondag zou vallen. Dit verzoek werd bekrachtigd door de Synode Drost en gedeputeerden van Drenthe. Pas in 1668 wordt hier gehoor aan gegeven en werd de markt verplaatst naar een vaste datum en wel op de dinsdag na Sint Bartholomeus en Sint Margriet. Vanaf 1693 wordt dit dan ook opgenomen in almanakken en kranten om hier bekendheid aan te geven.
Over het algemeen stonden de Drenten na de reformatie huiverig tegenover de Hervormde (Gereformeerde) leer. Bang dat de Spanjaarden zouden terugkeren en ze daardoor zouden worden aangemerkt als ketters met alle gevolgen van dien.
Vrijzinnigheid.
De mentaliteit van de vrijzinnige is universalistisch en deze staat daarom open voor de wetenschap, de cultuur, de mens en andere wereldbeschouwingen en godsdiensten. Deze vrijzinnige stroming wordt ook nu nog beleden in de kerk van de Vrijzinnige Hervormde Gemeente Odoorn. Het interieur van de kerk is in 2012 grondig gerestaureerd.
Voorbodes.
Vroeger geloofden de mensen in voorbodes. Deze voorbode m.b.t. de laatste brand van de kerk in Odoorn ging als volgt. Mensen zagen een rookwolk omhoog komen, hoorden de honden blaffen, hanen kraaien en precies op de kop af één jaar later vloog de kerk van Odoorn in brand. Dit doordat vanuit een boerderij die in brand stond een zij spek door de galmgaten van de klokkentoren is gevlogen en zo de oorzaak was dat de kerk wederom afbrandde.
Dichter bij … Wil Eefting
Wil Eefting werd in 1953 geboren, is Oringer vanaf zijn 5e en werkt bij de gemeente Emmen bij de afdeling vergunningen. Aldaar probeert hij binnen de daarvoor geldende termijn bouwvergunningen te verlenen. Wil dicht en schrijf “niet zo bar veel”, maar is de laatste tijd steeds meer actief op het dichtersvlak. In het begin sporadisch een gedicht in het Nederlands met een humoristisch eind; later kleine sketches van ongeveer 15 minuten voor revue of de achtkamp van het Zuidenveld.
Nu probeert hij avondvullende stukken in het Drents te schrijven. Echter dichten in het Drents “is andere koek”, omdat Wil meestal uitgaat van eindrijm. Het duurt dan wat langer om een goed woord te vinden en dat ook nog in het ritme past.