Hammeersweg.

Ham is de naam voor afgesloten percelen.

In het boek van Oderen wordt gesproken over de Hammeers/Hangmeers.

Wellicht was het een meer/poel waar de eerste bewoners van Odoorn hun drinkwater kwamen halen. Begin 1900 lag hier aan deze weg een kamp dat omgeven was met een boswal. Verder was er een hulstbos waar veelal het luide gezang van de nachtegaal klonk.

Leuk detail: Aan de Hammeerweg, bij de tennisvelden staat het verenigingsgebouw ‘Klankholt’ waar muziekvereniging O.D.O wekelijks samenkomt. De nachtegaal vertrok, de muziek klinkt er nu. Ook 

zijn er de sportcomplexen van de voetbalvereniging H.O.C en de

tennisvereniging O.K.K.O. en is er de opslagschuur van plaatselijke organisaties te vinden.

Tussen Hammeersweg nr. 9 en nr. 13 (waar ooit een boerderij stond), woonde de dorpsdichter Harmannus ( Harmans) Hoving. Harmannus was tevens de nachtwaker van Odoorn en orgeltrapper in de kerk. Waarschijnlijk heeft hij gepubliceerd onder het pseudoniem ’Drentenaar’ en een gedichtenbundeltje uitgegeven met de titel ‘Eenige dichtregelen’ door een Drentenaar. Er is een nachtwachtlied van hem bekend. Het kan worden gezongen op het lied “Wien Neêrlands bloed.”

Een couplet klonk als volgt:

’t Is vijf: staat op, die nu nog slaapt;

De zon schiet stralen neer,

Staat op, ’t is ‘t krieken van de dag!

Uw werk, dat wacht u weer.

Uw wachter houdt niet meer de wacht,

Hij is van ’t waken moe,

Hij gaat gerust nu naar zijn bed

En sluit zijn oogleên toe ( bis).

Dichter bij … Aagje Blink-Lindeman (1951)

Aagje schrijft voornamelijk in het Drents: columns over hedendaagse gebeurtenissen; gevoelige, korte gedichten; humorvolle, maar ook serieuze korte verhalen; kerstverhalen. Ze publiceerde in Maandewark, Roet, Dagblad van het Noorden en Scheperspraot en bracht samen met anderen bij Het Drentse Boek ‘Angst en Verlangst’ en ‘As het er toe döt’ uit.

Wat schrijven voor haar betekent, omschrijft ze aldus: ‘ Voor veel verlegen mensen geldt dat ze beter worden ‘gehoord’ wanneer ze schrijven, dan wanneer ze spreken. Ook is het jezelf blootgeven op papier minder huiveringwekkend.’

Aagje Blink woont al vanaf 1988 in Odoorn, is getrouwd met Wim, moeder van een dochter en een zoon, oma van twee kleinzoontjes. Ze werkt in het ziekenhuis van Emmen als vaatdiagnostisch laborant. Ze Houdt naast voordrachten in het Drents, presentaties over medische onderwerpen en taal. Daarnaast is ze als vrijwillig spreekster actief bij uitvaarten en publiceert ook in het contactblad van de Humanistische Uitvaartbegeleiding.